Verschenen in de GayKrant van september 2012

Vergeet Londen, skip Edinburgh. In Manchester moet je wezen, voor je eerstvolgende trip naar het Verenigd Koninkrijk. De zelfbenoemde Gay Capitol of The UK is een hippe uitgaansstad, met een overvloed aan winkels, attracties, musea en evenementen.

Eerst even wat algemene info: de regio ‘Greater Manchester’ telt ruim 2,6 miljoen (!) inwoners, waarvan ongeveer 500.000 mensen de ‘City of Manchester’ bevolken. Hiervan zijn er zo’n 50.000 student, en volgens de laatste statistieken is ongeveer een even groot aantal homoseksueel. Manchester heeft een eigen luchthaven met dagelijkse vluchten van en naar Amsterdam. De stad ligt in het mid-westen van Engeland, vlakbij Wales, en niet ver van zee.

Canal Street
De grootste troef die Manchester voor de gay-visitor in handen heeft is de beroemde Gay Village, en dan met name Canal Street: een lommerrijke versie van onze Amsterdamse Reguliersdwarsstraat. Aan een halve kilometer lange flaneerzone vind je restaurants, dancings, bars, sauna’s, guesthouses, karaokeclubs en cafés. Het geheel wordt opgeleukt door feeëriek verlichte bomen, beschutte zitjes langs het kanaal (waar de straat zijn naam aan dankt) en uiteraard de vele bezoekers die er al vanaf het begin van de middag te vinden zijn. Er is namelijk genoeg te doen, op Canal Street, en zo ongeveer ieder half jaar opent er wel weer een nieuwe place to be. Zo gaan er op dit moment spannende en veelbelovende verhalen rond over G.A.Y. Een relatief jonge club die zich profileert door zich niet zozeer te richten op één subgroep (leer, travestie, disco) maar iedere avond een ander, vaak spectaculair, thema op zijn voorgevel timmert: 70’s/80’s/90’s party’s, schuimfeesten, live porn star-competities, concerten, lezingen, talentenjachten, en ga zo maar door.

Queer as Folk
Canal Street (en misschien wel heel Manchester) werd onder internationale homo’s vooral bekend door de eind jaren negentig uitgezonden TV-serie Queer as Folk. De hoofdpersonen woonden allemaal in de Gay Village, en veel van de scènes speelden zich af buiten, op Canal Street. Maar Manchester kent nog meer beroemde decors. In een speciale TV- and Film-tour kun je met een gids filmlocaties bezoeken van o.a. Sherlock Holmes, Pride & Prejudice, en Coronation Street.
Wie niet met deze of een andere tour mee wil (zo is er de ‘Ghost Walk’, de ‘Charles Dickens tour’, de ‘Manchester Underground-tour, en nog veel meer; check newmanchesterwalks.com) kan Manchester uitstekend zelf verkennen. Het centrum is niet groter dan dat van Utrecht en verdwalen is dan ook zo goed als onmogelijk. Een prima beginpunt voor je wandeling is Market Street: de belangrijkste winkelstraat, en dan heb je dat maar meteen gehad. Op Market Street vind je alle grote winkelketens, van American Apparel tot H&M, en als klap op de vuurpijl ligt er ook nog Engelands grootste overdekte mall, het Arndale Shopping Center. Dit enorme bakbeest herbergt zo’n 240 winkels en 25 restaurants, en als je wilt kun je er makkelijk een hele dag rondlopen zonder je te vervelen.
Even tussendoor: wie trouwens dacht dat je bij H&M goedkoop hip en trendy kon inkopen is nog nooit in de Engelse evenknie Primark geweest, ook te vinden aan Market Street. Ga er heen! Je weet niet wat je meemaakt! Twee etages zo groot als een voetbalveld vol met spotgoedkope lichtgevende t-shirts, hoeden, riemen, skinny-jeans, haarbanden, make-up, tassen, jassen en ga maar door. Meestal voorzien van opdrukken als ‘I lick myself’, of ‘Bastards, Everywhere!’, maar vaker staat er een levensgrote print van Grote Smurf of een dronken Amy Winehouse op gedrukt. Een bonusattractie van de Primark is het volk dat er loopt. Sowieso zijn de Engelsen wat betreft mode een klasse apart (keurige moeders met pistool-tatoeages in hun nek; als je geen legging draagt tel je niet mee; een bierbuik heb je om te delen met anderen), maar het lijkt wel of dit zich in de knalprijzenhoek van de Primark allemaal verzamelt, en elkaar probeert af te troeven in een overdosis aan camp & kitsch. Opvallend hierbij zijn de vele fag-hags: zwaar opgemaakte groepjes tienermeisjes, die één, soms twee, dunne, depressief uit zijn ogen kijkende, maar über-gestylde homosexuele klasgenoot met zich mee tronen.

Gratis
Goed. Als je na een middag mensen kijken helemaal klaar bent met het winkelgebied, kun je je eindelijk opmaken voor de echt fijne dingen aan Manchester. Want fijn, dat is het. Een goed voorbeeld is het openbaar vervoer. Door de stad slingeren drie gratis buslijnen die je naar alle uithoeken brengen. Het is een hop-on hop-off systeem en bushaltes zijn er bijna op iedere hoek. Pak vanaf Picadilly Station bijvoorbeeld lijn 3 naar de wijk Castlefield. Je hebt meteen een gratis sightseeing, en belandt vervolgens in een charmante studentenwijk waar je anders misschien niet zo snel heen zou lopen.
Castlefield heeft, net als veel andere wijken in Manchester, de afgelopen jaren een hippe transformatie ondergaan, maar gelukkig is er nog veel van de oude charme behouden. Zo zijn er nog resten van ruines te vinden, staan er veel sjiek opgeknapte pakhuizen, en vind je er een Romeins Fort. Maar de grote attractie zijn toch wel de vele kleine kanalen en kreken die door de wijk lopen. Erlangs vind je parken, restaurantjes en zelfs een heus stadsstrand. Ook ligt er een haventje waarvandaan traditionele Engelse longboats vertrekken. ‘s Avonds hoef je je er ook niet te vervelen. Dof je bijvoorbeeld op, neem de lift naar de 23e etage van de Hilton Beetham Tower, en drink een cocktail in de luxe sky bar waar je een adembenemend uitzicht hebt op de stad en de omliggende heuvels.

Een andere fijne wijk is The Northern Quarter. Deze buurt is hét alternatieve centrum van Manchester, en doet boheems en jaren tachtig aan. Je wandelt er langs kleine platenwinkeltjes, biologisch-dynamische eethuisjes, jazzcafés en veel streetart. Topattractie van The Northern Quarter is ‘Afflecks’: de Britse variant op een Oosterse Bazaar. In een oud warenhuis uit de jaren vijftig zit nu een vier verdiepingen tellend doolhof gevestigd, vol stalletjes en hoekjes waar ze de meest uiteenlopende bric-à-brac verkopen. Een willekeurige greep uit wat we zagen: levensgrote konijnenpakken, vintage Madonnavlaggen, een Cubaans legeruniform, home-made pompoencupcakes, een nestje puppy’s, glazen waarzegbollen, een tandenbleekkraampje, commodore 64 computers, spiegelballen in alle soorten en maten en als klap op de vuurpijl een winkeltje waar je een korset op maat kunt laten maken, en laten we eerlijk zijn: wie wil dat nou niet?
Uitpuffen kun je in The Northern Quarter prima bij ‘The Wheatsheaf’, een echte bruine Engelse pub, die wordt gerund door een charmant homo-stel. Aan de muur hangen foto’s van een Manchester van lang geleden, er is een grote openhaard, en tegen elke muur staan zitjes en bankjes waar je je heerlijk in kunt terugtrekken met een grote pint of beer.

Fish ’n Chips
Eten kun je ook goed, in Manchester. En natuurlijk, ze zijn er in overvloed, de kleine loketjes waar je voor een paar pond een gefrituurde vis en wat natte frieten in een krant krijgt gedonderd. Er zijn zelfs luxere varianten: trendy snackhouses waar je de vis netjes in stukjes in een porseleinen bakje krijgt opgediend, met homemade fries en dito mayonaise, maar als je dan toch besluit te gaan zitten om er een avondje van te maken, zijn er beter keuzes. Jamie Oliver opende bijvoorbeeld onlangs zijn eerste Manchesterrestaurant (Jamie’s Italian, King Street). Het is gevestigd in een oud bankgebouw, er wordt gekookt door lokale jonge koks in opleiding, en ze gebruiken er zo veel mogelijk lokale ingrediënten. Een andere aanrader is Australasia. In een werkelijk prachtig vormgegeven decor (meterslange sofa’s, witte balkenplafonds, lantaarns bij de tafels) serveren vriendelijke en goed geïnformeerde obers een mix van Australische en Aziatische gerechten. Dit komt in feite neer op veel vis en sushi, en veel geroosterd vlees. Allemaal erg lekker, en voor een fijne prijs ook nog! Andere eettips: Award winning ‘Chaophraya’ (Thais), ‘Room’ (typisch Engelse gerechten zoals Black Pudding en Welsh Rabbit, maar dan op top-chefniveau) en ‘Aubaine’, te vergelijken met het Nederlandse La Place, want gelegen in de Engelse Bijenkorf ‘Selfridges’, maar verwacht hier geen opgewarmde saucijzenbroodjes of veel te dure gepureerde fruitshakes. Aubaine serveert krab, kreeft, lam, mosselen, gazpacho, te veel om op te noemen eigenlijk.

Manchester heeft voor de citytripper dus genoeg in huis voor een paar hele fijne dagen, en dan ben je nog niet eens buiten de stad geweest, waar bergen, meren, grotten, stranden en pittoreske dorpjes op je wachten om ontdekt te worden. Extra bonus-hittip: huur hiervoor zelf een auto! Rijden aan de linkerkant van de weg, links schakelen, rotondes de andere kant op; je komt niet meer bij. Of aan. Op je bestemming.