Verschenen in de GayKrant van februari/maart 2013

Tegan & Sara – Heartthrob
Het gebeurt maar zelden. Slechts een paar keer per jaar klik je het eerste nummer van een nieuw aangeschaft album aan in je iTunesbibliotheek, en realiseer je je na zo’n minuut of tien dat je een pareltje in handen hebt. Dit was onlangs het geval met Heartthrob, het nieuwe album van de Canadese Tegan & Sara. Dit is popmuziek zoals popmuziek bedoeld is!
En nee, er volgt geen addertje. Twaalf nummers lang weten Tegan en Sara een constante kwaliteit vast te houden, maar daarover later meer. Want wie zijn Tegan en Sara eigenlijk?
Tegan en Sara is een identieke lesbische tweeling uit Canada. Ze zijn geboren in 1980 en brachten hun eerst plaat uit in 1999. Op die eerste albums lieten de twee nog een mix van donkere, ongeleide gitaarpop horen, maar inmiddels is hun stijl geëvolueerd naar commerciële radio-electro-rock. En Heartthrob is wat dat betreft hun tour de force. Op de vorige plaat, Sainthood, waren nog een paar ‘kont-tegen-de-krib’ achtige compostities te horen, Heartthrob goes radio all the way. Opener en eerste single Closer is een pompende dancetrack waarin de luisteraar wordt overladen met uitwaaierende vocalen, belletjes, bliepjes, stemmetjes en catchy hooks. Deze lijn wordt nog even voortgezet op het nummer Goodbye, Goodbye, waarna een nieuw snoepje wordt uitgedeeld. I Was A Fool is vergelijkbaar met de beste ballads van Roxette, en lijkt dan ook duidelijk geïnspireerd op nummers als I Wish I could Fly en It Must Have Been Love. Ook qua sound grijpt het nummer terug op het geluid van de nineties, met grootse violen, galmende drums en dramatische geluidseffecten. Na I Was A Fool dendert de plaat verder met drie recht toe recht aan popnummers. I’m Not Your Hero, Drove Me Wild en How Come You Don’t Love Me No More kunnen stuk voor stuk zo op single uitgebracht worden. In Love They Say wordt het Roxette-trucje nog een keer naar alle tevredenheid herhaald, en dan volgt het klapstuk. Now I’m All Messed Up is een ingenieus staaltje songwriterschap, en etaleert het beste van Tegan en Sara: in elkaar gevlochten vocalen, hartverscheurende teksten en een melodie die dagen niet uit je hoofd gaat.
Heartthrob verdient een plekje in de platenkast van ieder muziekliefhebber. En Tegan en Sara verdienen het om eindelijk eens echt heel groot te worden. Met Heartthrob leggen ze de bal zelf al goed voor.

Biffy Clyro – Opposites
‘Een bespreking van de nieuwe Biffy Clyro in de GayKrant? Kan dat wel?’ Het zijn woorden die ik een aantal keer letterlijk gehoord heb toen ik vertelde bezig te zijn met deze recensie. Want Biffy Clyro, dat is toch een band die snoeiharde experimentele punk speelt?
Dat klopt, alleen deden ze dat jaren geleden. Inmiddels is Biffy Clyro op weg een stadionact te worden van het kaliber Coldplay, en maken ze melodieuze, zij het soms wat harde, radiovriendelijk rockmuziek. En wanneer mensen dan nog niet begrepen waarom zoiets in de GayKrant moest, liet ik ze simpelweg een foto van de band zien. Simon Neil, de zanger van Biffy Clyro heeft de gezellige hobby om vrijwel altijd met ontbloot bovenlijf rond te lopen, en dat bovenlijf, dat mag er wezen. Maar ik dwaal af. Terug naar de muziek. Opposites is het zesde album van Biffy, en bestaat uit twee cd’s. CD 1 onderzoekt de donkere kanten van de mens, CD 2 de zonnige. Eerste single Black Chandelier, afkomstig van CD 1, combineert zodoende een stalen refrein met een morbide thema: het beëindigen van een relatie door samen maar naar het hiernamaals te vertrekken. De tweede single komt van CD 2. Stingin’ Belle is een optimistische vloerstamper waarin de volledige trukendoos wordt opengetrokken. Koortjes, doedelzakken, synthesizers, de hele rataplan buitelt over elkaar heen, wat resulteert in een eigenwijs en verslavend meesterstukje. Andere hoogtepunten van Opposites zijn Victory Over The Sun (met de geweldige lyric ‘Listen to yourt heart, and sing!’; drie keer raden van welk deel van het album dit nummer komt), Little Hospitals en Modern Magic Formula.
Opposites is in meerdere opzichten een briljant stukje werk, en liefhebbers van het eerder genoemde Coldplay, maar ook van Snow Patrol of Placebo, kunnen hun hart ophalen. Biffy Clyro plaatst zich met Opposites met gemak naast deze superbands. En schiet ze binnenkort misschien zelfs wel voorbij.